We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

Δ​ε​ν χ​ω​ρ​ά​μ​ε ό​λ​ο​ι / Den Horame Oloi - Singles 2017​-​2020

by Dimitris Mitsotakis

/
  • Streaming + Download

    Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.
    Purchasable with gift card

      €10 EUR  or more

     

1.
ΑΚΟΥΩ ΦΩΝΕΣ Ακούω φωνές, φωνές μακρινές εκείνων που πήγαν χαμένοι γιατί ήταν εκεί τη λάθος στιγμή που η βία ορμά λυσσασμένη. Ακούω φωνές σκληρές, κοφτερές δεν βγαίνει απ' το στόμα μου λέξη ακούω φωνές, λυγμούς και κραυγές του Παύλου, του Ζακ, του Αλέξη. Ακούω φωνές, ακούω φωνές φωνές σαν πικρό μοιρολόι και βλέπω φωτιές, υγρές φυλακές για 'κείνους που σήκωσαν μπόι. Ακούω φωνές, ακούω φωνές. Ακούω φωνές, τραγούδια κι ευχές ανθρώπων που γίνανε δέντρο ριζώσαν βαθιά στου νου τη σπηλιά και μες στης καρδιάς μου το κέντρο. Ακούω φωνές και βλέπω το χτες να σκούζει γυμνό, πεινασμένο κι η μάνα του εκεί, κοιμάται νεκρή με το 'να της χέρι κομμένο. Ακούω φωνές, ακούω φωνές φωνές σαν πικρό μοιρολόι και βλέπω φωτιές, υγρές φυλακές για 'κείνους που σήκωσαν μπόι. Ακούω φωνές, ακούω φωνές. Ακούω φωνές, λεπίδες γυμνές και γύρω υψώνεται κύμα σαν αίμα πηχτό να ξεχάσω ζητώ μα δεν λησμονιέται το κρίμα.
2.
ΠΡΕΣΣΑ Τους φίλους και τ' αδέρφια μου κι εκείνους που αγαπούσα τους έστειλες στην ξενιτιά τη μαύρη και τη ρούσα Κατάρ, Ντουμπάι και Αμάν και στ' άλλα εμιράτα και κάτω εκεί στα καγκουρό να σφουγγαρίζουν πιάτα. Ξαδέρφια και παιδιά, ξαδέρφια και παιδιά, ξαδέρφια και παιδιά. Ξαδέρφια πήρες και παιδιά και άφησες γερόντια να σέρνονται στον καφενέ σαν ζόμπι δίχως δόντια κι εσύ με την κουρσάρα τους και δέκα μπάτσους δίπλα κοτσάρεις δυο υπογραφές και μας πατάς μια ντρίπλα. Άλλη πρέσα δεν μπορώ, μάνα. Μας πατάνε στο λαιμό, όλους μάνα. Γιατρέ μου δεν είμαι καλά, γράψε μου κι άλλα χάπια γιατί σαν βλέπω βουλευτή θωρώ μια κότα σάπια παπάκια βλέπω κόκκινα, γαλάζιους παπαγάλους και φίδια μαύρα και οχιές και μπλε τυραννσαύρους. Σ' το λέω δεν μπορώ, σ' το λέω δεν μπορώ, σ' το λέω δεν μπορώ. Σ' το λέω άλλο δεν μπορώ, βλέπω παντού βαμπίρια που μας ρουφούν το αίμα και μας κόβουνε τ' αρχ@@ια και μας στραγγίζουν το μυαλό και τσιμουδιά δεν βγαίνει γιατί δεν έχουνε φωνή οι λοβοτομημένοι. Άλλη πρέσα δεν μπορώ, μάνα. Πίσω ρέμα, μπρος γκρεμός, κοίτα μάνα. Στ' αποψινό μου τ' όνειρο παντού φωτιές και στάχτη κι εμείς δεμένοι σαν κλωστή σε σιδερένιο αδράχτι για πες μου ποιος μας τύλιξε σε τούτο το κουβάρι την άκρη πες μου ποιος θα βρει, και πες μου ποιος μπλοφάρει. Στον ύπνο μου αν δω, στον ύπνο μου αν δω, στον ύπνο μου αν δω. Στον ύπνο μου αν δω φωτιές μου 'λεγε η γιαγιά μου ένα μεγάλο βάσανο θα φύγει απ' την καδιά μου και αν ξυπνήσει η καρδιά τα πάντα θα σαρώσει γιατί δεν έχει σύνεση, μυαλό να την προδώσει. Άλλη πρέσα δεν μπορώ, μάνα. Θα τα κάνω ρημαδιό όλα, μάνα.
3.
ΚΥΡΑ ΚΑΤΙΝΑ Κυρά Κατίνα σπλαχνική που κάνεις το σταυρό σου μόλις μπανίσεις εκκλησιά και λες στον διπλανό σου γι' αυτούς τους μαύρους κι άραχλους που βρόμισαν τη χώρα και έχουν κλέψει τις δουλειές που να τους πνίξει μπόρα. Κυρά Κατίνα σπλαχνική που βρίζεις κάθε ξένο στη λαϊκή, στην αγορά, στο τρόλεϊ, στο τρένο λησμόνησες τον μπάρμπα σου που σέρνονταν στις τρύπες στου ορυχείου τις στοές, στων καραβιών τις πίπες. Πού είναι τα καμάρια σου, ο Γιώργος κι η Μαρία; Ο γιος σου πήγε Καναδά κι η κόρη Αυστραλία και σου 'ρχονται τα δάκρυα και σου χαλούν τη μάσκα όταν σου λένε: “δεν θα 'ρθω μανούλα μου, το Πάσχα”. Κυρά Κατίνα σπλαχνική που ξέρεις κάθε άγιο κάνε και μία προσευχή για 'κείνο το ναυάγιο που είχε μέσα το παιδί, τη μάνα, τον πατέρα και μόλις έπιασαν στεριά τους έριξαν μια σφαίρα. Κυρά Κατίνα μου πιστή που αγαπάς αλλήλους και περιτριγυρίζεσαι απ΄ του Αδόλφου φίλους το αίμα είν' στα χέρια σου, τα λόγια σου πιστόλι κανένανε δεν σκότωσες μα έχουν πεθάνει όλοι. Πού είναι τα καμάρια σου, ο Γιάννης κι η Ελένη; Στα ξένα βρωμοέλληνες και στην Ελλάδα ξένοι κι αφού μιλάς με τον Θεό, για 'κείνα προσευχήσου γιατί στην άλλη τη φουρνιά θα 'ναι και το παιδί σου.
4.
ΔΕΝ ΧΩΡΑΜΕ ΟΛΟΙ Η χώρα αυτή χωράει ντροπές και δόξες στη φορμόλη χωράει ξένους δανειστές μα δεν χωράμε όλοι. Εδώ χωράει ο ξεπεσμός και οι χορτάτοι κώλοι εδώ χωράει ο φασισμός μα δεν χωράμε όλοι. Η χώρα αυτή χωράει καημούς τη Σμύρνη και την Πόλη χωράει την πείνα, τον χαμό μα δεν χωράμε όλοι. Εδώ χωράει ο διχασμός μα δεν χωράμε όλοι. Εδώ χωράει ο ξεπεσμός μα δεν χωράμε όλοι μα δεν χωράμε όλοι μα δεν χωράμε όλοι.
5.
Ο ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΙ Η ΜΙΝΑ Ο Παύλος και η Μίνα Παρίσια, Βερολίνα και λοιπά τελειώνουνε τα μέλια το σπίτι σε θεμέλια πατρικά. Η όμορφη η Μίνα δεν έβγαλε ούτε μήνα στο χωριό τα σκάλισε η Φλώρα, ξαδέρφη μαυροφόρα, στο λεπτό. “Η Μίνα η πουτάνα ορφάνεψε από μάνα την γλύκανε ένας μάγκας νταβατζής και έπεσε στη λούμπα, Μεταξουργεία, Τρούμπα κι έγινε κοκότα περιωπής. Την ξέγραψε ο μπαμπάς της και πήγε μετανάστης και τον κατάπιε η μαύρη ξενιτιά κι η Μίνα στη μαστούρα με φούντα και ντατούρα να πολεμάει δράκους και θεριά. Φρικάρισε η Μίνα και φεύγει απ' την Αθήνα στα κρυφά και πάει Σαλονίκη και έβγαλε τη φρίκη στα στεγνά. Πώς γνώρισε το Παύλο, σε μπαρ, σε πρώην στάβλο, στο Ντεπώ εκείνη του γελάει κι εκείνος της ζητάει αριθμό. Του τα 'χε κρύψει όλα η Μίνα η καριόλα, το φρικιό και πέρασαν οι μέρες και της πηγαίνει βέρες το ζαβό”. Τη γέμισε με δώρα μα είναι η ζήλια ψώρα και πληγή τη γνώρισε ένα μάτι μια νύχτα στο Χορτιάτη κι ώς εκεί. Τα έβγαλε στη φόρα η κουτσομπόλα η Φλώρα και βούκινο γινήκαν στο χωριό και ντροπιασμένη η Μίνα γυρνάει στην Αθήνα και έγινε του δρόμου ξωτικό. Κι ο Παύλος στην ξεφτίλα κατάρες για τη σκύλα τη μοίρα βλαστημάει την κακιά και ένα μαύρο βράδυ οπλίζει το ρημάδι κι ανάμεσα στα μάτια του χτυπά.
6.
ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ Της θάλασσας τα κύματα μετρώ και δεν τελειώνουν θαρρώ πως είναι είναι κρίματα και πάθη που με ζώνουν. Της θάλασσας τα κύματα καμιά φορά 'μερεύουν μα τα δικά μου σφάλματα πάντα θα με παιδεύουν. Της θάλασσας τα κύματα πατώ και τα ρωτάω από ποια γη ξεκίνησα και σε ποια γη τραβάω.
7.
Η ΘΗΛΙΑ Το ξέρω πως σαν παίρνω μπρος τα λόγια μου με βάζουν σε μπελάδες παντού παπάδες και δίκη θεία στην ασυλία δεν βλέπω φως. Αίμα χαράμι, μαύρο κατράμι και μαύρη πίσσα κατρακύλησε στη γη. Ω, τι στοργή!- Πού θα μας βγει; Το ξέρω, αυτό δεν είναι χαραυγή. Κομμένη φλέβα, καημένη Εύα το μήλο είχε μέσα L.S.D κι ανοίξαν οι πληγές του παραδείσου καλά κρατήσου σαν τρέμει η γη. Σας αγαπώ και σας γαμώ σε Χάγη, Λουξεμβούργο, Βερολίνο κι ύστερα παίρνω όσα σας δίνω σαπούνι σας πουλάω και σκοινί. Μέσα στα κύματα παιδιά και στο λαιμό σου μια θηλιά από χρέη μα μη μιλάς είσαι καλά είναι καλύτερα εδώ να είμαστε Ευρωπαίοι. Κι εδώ τα ίδια, παντού σκουπίδια τριγύρω μας απλώνεται σκοτάδι μες στο κοπάδι δεν δίνεις μία αν σε φυλάει λύκος ή βοσκός. Μην σας προσβάλω, δεν θέλω άλλο ανάπτυξη θα πει γενοκτονία δεν είναι Ευρώπη, δεν είναι Ασία στη βάρκα είναι ο δικός σου γιος.
8.
ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ Φέτος θα κάνω διακοπές στα νησιά Σκιάθου και Θήρας θα βγάλω το ζόρι χωρίς καβάτζα, και δίχως λεφτά φτάνει να έρθει το άσπρο βαπόρι. Έχει αμμουδιά από άχνη και μια θάλασσα από μέλι ψάχνω Αμοργό κι Ανάφη και τη βρίσκω στην Κυψέλη. Μες στη Ζακύνθου, Σποράδων, Παξών σκίζω το κύμα μ' ένα κουτάλι καίει ο ήλιος, σπάει το μπετόν αύριο θα 'μαι στη γύρα και πάλι.
9.
ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΘΕΑ Το στόμα σου φιλούσα κάτω στην Ελεούσα και πίναμε τις μπίρες στο βαζελάδικο κι οι φίλοι μου λιωμένοι στην Κύπρου πεταμένοι γυρεύανε το δίκιο και βρίσκαν τ' άδικο. Θησέως και Δαβάκη καρφώσανε τον Τάκη και κάτω στο ποτάμι τον Άρη δώσανε κι εμείς στου Βελισάρη σκυφτοί στο κατοστάρι. Από όσους μας φιλήσαν ποιοι μας προδώσανε; Εκεί στην Καλλιθέα σε είδα τελευταία με αδειανό το βλέμμα, ρετσίνα γέμιζες στο ίδιο το τραπέζι ρεμπέτικα να παίζει μονάχη τραγουδούσες κι αλλού αρμένιζες.
10.
ΚΟΙΤΩ ΨΗΛΑ Κοιτώ ψηλά ζαλίζομαι, στα χαμηλά φοβούμαι να πάω αλλού κουράζομαι, να μείνω εδώ λυπούμαι. Έχω στο νου μου μια φωτιά και στην καρδιά ντουμάνι θέλω να βγω στον ουρανό ο κόσμος δεν με βάνει.
11.
ΣΑΠΙΣΑΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ Χαθήκαμε στον κόσμο τους κι εμείς όπως κι οι άλλοι κι ας νόμιζα θα γίνουμε σωστοί, σοφοί, μεγάλοι και τρανοί. Γυρέψαμε του όνειρου στροφή σε λάθος δρόμο μας βούτηξε η ρουτίνα η σκληρή από τον ώμο τον δεξί. Χαθήκαμε, σαπίσαμε κι εμείς μες στη σαπίλα για κοίτα του '80 η γενιά παθαίνει νίλα σοβαρή. Μας πέταξε στην άκρη η ζωή σαν σάπια μήλα ρεζίλι γίναμ΄ όλοι δηλαδή, ντροπή, ξεφτίλα και σιωπή. Χάρυβδη και τη Σκύλλα, πριν σωπάσεις μίλα πέτα τη σκυτάλη στο γκρεμό όχι άλλη πιπίλα και στρουθοκαμήλα βγάλε το κεφάλι απ' το νερό. Όχι άλλη πιπίλα και στρουθοκαμήλα βγάλε το κεφάλι απ' το νερό Χάρυβδη και τη Σκύλλα, πριν σωπάσεις μίλα πέτα τη σκυτάλη στο γκρεμό. Σαπίσαμε σε σπίτια και γιορτές με κάτι σάπιους που ακόμα παριστάνουν τον “γαμώ” γαμώντας κάποιους και ρωτώ: Σαπίσαν μοναχοί τους όλοι αυτοί ή τους ξεχάσαν σαν φρούτα σε ψυγείο ανοιχτό κι εκεί χαλάσαν; Απορώ!
12.
ΜΗΝ ΑΚΟΥΣ ΚΑΝΕΝΑ Άκου του πόνου το σφυρί και της σιωπής τ' αμόνι δάκρυ που κάτω έπεσε και βγήκαν τα κρυμμένα άκου τη νύχτα πώς λυγά όταν το φως ζυγώνει όρκους που ξεστρατίσανε και τρέχουν δίχως φρένα. Άκου τραγούδια στο βυθό, άκου κραυγές στα ύψη σπίτια κλειστά που ανοίξανε κι έχουνε γίνει τρένα άκου πως κλαίει μια γιορτή και πώς γελά μια θλίψη πώς σου τα κόβει τα φτερά η μάνα που σε γέννα άκου τα λόγια του τρελού και του σοφού την πένα μα όταν κάνεις όνειρα να μην ακούς κανένα. Άκου τα βράχια πώς ανθούν πώς λιώνουνε τα κάστρα χρόνια πώς γίνονται στιγμές με στόματα ραμμένα νύφες που ξεχαστήκανε σε μια παλιά κρεμάστρα κι άντρες που δεν ετόλμησαν να κλάψουν τα χαμένα άκου ευχές και συμβουλές και λόγια πικραμένα μα όταν κάνεις όνειρα να μην ακούς κανένα.
13.
ΚΟΥΛΗ Θ' ΑΛΛΑΞΩ ΕΠΙΘΕΤΟ Κούλη, θ' αλλάξω επίθετο (Κούλη) Κούλη, θ' αλλάξω χώρα αν θα γενείς πρωθυπουργός (Κούλη) θα μπω σε νεκροφόρα. Θα τη γεμίσω φαγητά, με τσικουδιές μπουκάλια και θ' ανεβώ στον Ομαλό κι εκεί θα γίνω χάλια. Και θ' ανεβώ στον Ομαλό, στη στράτα των Μουσούρων και θα ξεχάσω τα φιλιά και την οσμή των πούρων. Κούλη, θ' αλλάξω όνομα (Κούλη) Κούλη, θ' αλλάξω χώρα αν θα γενείς πρωθυπουργός (Κούλη) Κούλη θα πάρω φόρα. Θα πάρω το ντουφέκι μου και δίστιχα που καίνε θ' αφήσω τα εγκόσμια, Μήτσο δεν θα με λένε. Και θα την κάνω στη σπηλιά κι εκεί θα τρώω φύκια θα 'χω τ' αστέρια ουρανό για στρώμα τα χαλίκια. Κούλη, θ' αλλάξω επίθετο (Κούλη) Κούλη, θ' αλλάξω χώρα αν θα γενείς πρωθυπουργός (Κούλη) φεύγω για την Ανδόρα. -Μετά όμως από τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις που ακολούθησαν και τον σάλο που προέκυψε από το τραγούδι ο καλλιτέχνης αναθεώρησε και αποφάσισε να παραμείνει στη χώρα, τραγουδοποιός όλων των Ελλήνων. Κούλη, δεν φεύγω τελικά (Κούλη) κι ας έχει γίνει σάλος κι αν είσαι εσύ κανονικός (Κούλη) εγώ θα 'μαι ο άλλος. Εγώ θα είμαι ένας τρελός, ρώτα κι αυτόν που το 'πε εγώ τις νύχτες τραγουδώ κι αυτός χορεύει στ' Οpen. Εγώ θα λέω ποιος πεινά, στους δρόμους ποιος κοιμάται κι όταν σ' ακούνε να μιλάς θα δείχνω ποιος φοβάται. Κούλη, δεν φεύγω από 'δω (Κούλη) ήμουνα και θα μείνω ενδελεχώς υπόγειος (Κούλη) τρύπα, σπαθί και κρίνο. Που τραγουδά χωρίς φωνή δεν είναι κι από τζάκι και που τολμά να μετρηθεί με βέρο Μητσοτάκη. Που έχει φίλους καρδιακούς και σπίτι ζαχαρένιο στον Ιορδάνη πείτε το, πείτε το και στο Μένιο. Κούλη δεν φεύγω τελικά (Κούλη) ούτ΄ όνομα αλλάζω κι αφού ο λαός μου το ποθεί (Κούλη) τη συμφωνία σπάζω. Κούλη κρατώ το επίθετο (Κούλη) μου το 'πε κι ο Βλαχάκης: “Μήτσο μου, κράτα τ΄ όνομα”. (Κούλη)... Εγώ ΄μαι ο Μητσοτάκης.

credits

released December 21, 2020

license

all rights reserved

tags

about

Dimitris Mitsotakis Athens, Greece

Latest works of Dimitris Mitsotakis
*Singles 2021
*Singles 2017-2020
*Katrakyles 2015

contact / help

Contact Dimitris Mitsotakis

Streaming and
Download help

Report this album or account

If you like Dimitris Mitsotakis, you may also like: